Eline Reiff en Marlous Meeuwisen, allebei coach bijzondere vrijwilligers bij De Wilg, waren namens De Wilg de gastvrouwen van de middag. In hun introductie deelden zij hoe zij Utrechters met psychische of verstandelijke kwetsbaarheid ondersteunen, van maatwerkbegeleiding tot trainingen. Wil je hier meer over weten? Kijk dan op de website van De Wilg.
Rosa Lucassen leidde de middag weer in goede banen. Het was voor het eerst dat Stadsnetwerk Gelijke Kansen Jeugd, de Vrijwilligerscentrale Utrecht en het NIZU samen een netwerkbijeenkomst organiseerden. Dat leverde niet alleen een groot aantal deelnemers op, maar ook de thema’s aan de hand waarvan verschillende groepen met elkaar in gesprek gingen. Met de vragen en uitdagingen rondom vrijwilige inzet hebben alle drie de partijen te maken, dus goed om daar ook samen van gedachten over te wisselen.
In groepsgesprekken werden uitdagingen besproken zoals schaarste, duurzame inzet van vrijwilligers en het verbinden van verschillende leefwerelden. Tijdens deze sessies en bij de nazit werden waardevolle verbindingen gelegd en bestaande verbindingen versterkt. Hieronder lees je de terugkoppeling uit de verschillende themagroepen.
Van polarisering naar verbinding
In deze groep bespraken we hoe we alle groepen kunnen bereiken in de stad, en of we iets kunnen betekenen in de verbinding van groepen.
De meeste vrijwilligersorganisaties ondersteunen Utrechters met diverse achtergronden. Daardoor bereiken we al veel groepen. Maar hoe kunnen we dat nog beter inzetten?
Een aantal van de organisaties zit op de scholen. Daar ligt een mooie kans om elkaar te vinden. Begin op de scholen met het inclusief werken.
Maar hoe doe je dat? Het begint met kennis opdoen over andere culturen en vaardigheden leren hoe daar mee om te gaan. Kijk naar de houding die je hebt naar anderen en blijf outreachend. Een mooie tip van Big Friends was het uitnodigen van Al Amal, om over andere culturen te leren, en te kijken naar de verbinding als je soms van mening verschilt.
En soms is het nodig om te kijken naar een wijk en wat daar de behoefte is. Bedenk het niet zelf, maar met de wijk. Een methode als Vreedzame wijk kan hierbij helpen.
Na 11 september kwamen interreligieuze groepen bij elkaar om te kijken wat er speelt in de stad. Dit bestaat nog steeds, maar zijn er voldoende projecten waar mensen met verschillende gezindten bij elkaar komen?
De vraag komt op hoe we dat doen als we zelf vaak een hele witte organisatie bent? Hoe word je zelf inclusiever? Ook hierbij geldt: haal kennis op bij andere organisaties, zoals Pharos, maar leer ook van andere (vrijwilligers)organisaties. Wees niet bang goed naar de organisatie te kijken wat er nodig is om wel de ander uit te kunnen nodigen.
Misschien is het mogelijk om vrijwilligers meer ‘uit te wisselen’ bij organisaties of op locaties, zodat mensen elkaar meer ontmoeten.
We spraken ook over vrijwilligersvergoedingen, omdat voor sommige Utrechters het ontbreken hiervan een drempel is om vrijwilligerswerk te doen. Het gaat hierbij om waardering, kosten die je maakt etc. Grip op de regelingen hieromtrent krijgen is lastig. Dit kunnen we samen met de Vrijwilligerscentrale bespreken: hoe doen we dat duidelijk en helder in de stad?
Esther Kersten
Grenzen aan vrijwilligerswerk
In deze groep hebben we het gehad over verschillende soorten grenzen waar we tegenaan aanlopen in ons werk. Grenzen aan moeilijke vragen die we binnenkrijgen, grenzen aan wat je aan vrijwilligers kunt vragen en wat je van ze kunt verwachten, hoe je vrijwilligers kunt helpen grenzen te bewaken, grenzen aan financiering en grenzen aan kwetsbaarheid van vrijwilligers(begeleiding). Dit leverde een interessante en rijke uitwisseling op, aanleiding om vanuit deze groep een vervolgoverleg plannen om die grenzen misschien wat scherper in kaart te brengen. Wil je ook aanhaken, meld je dan aan bij julia.muller@nizu.nl
Julia Muller
Werken met kwetsbare vrijwilligers
Er was veel herkenning in waar mensen/organisaties tegen aan lopen in het werken met kwetsbare vrijwilligers. We hebben kort onderzocht hoe we hier met elkaar mogelijkheden in kunnen creëren. De vrijwilligerscoaches van De Wilg, Marlous en Eline, nemen dit mee in een workshop die zij komend jaar in samenwerking met de VCU over dit onderwerp zullen (vorm)geven.
Eline Reiff & Marlous Meeuwissen
Hoe kunnen we VOAR nog meer & beter inzetten als we kijken naar de toekomst?
VOAR is de community voor vrijwilligers om de verbondenheid van vrijwilligers aan onze mooie stad Utrecht te benadrukken en te versterken. Rosalie en Mirjam van de Vrijwilligerscentrale Utrecht gingen met deze groep in gesprek over hoe VOAR tot nog toe ervaren wordt en over wat er nog meer uit te halen valt.
De zichtbaarheid van de campagne, met o.a. reclameposters in de abri’s in de stad, wordt als positief ervaren. Dat geldt ook voor het het delen van de ervaringsverhalen van de vrijwilligers.
Een vraag die aan de orde kwam was in hoeverre VOAR al echt een community is en of die community niet steviger moet staan als je het wilt gebruiken als een manier om nieuwe vrijwilligers te werven. Er waren ook verschillende suggesties om onder bestaande vrijwilligers meer bekendheid te krijgen voor VOAR, o.a. door VOAR ook op de websites van de partners in het netwerk te promoten. Daar zitten ook wel weer wat haken en ogen aan, omdat het ook tot verwarring bij de vrijwilligers kan leiden: voor wie of wat ben ik nou actief?
Wat wel echt als een potentiële ‘win’ werd gezien was de ‘nazorg’ vanuit vrijwilligersorganisaties voor een vrijwilliger die bij een organisatie stopt, maar die mogelijk ergens anders op een andere manier zich wel weer in wil zetten. Daarin faciliteren zou helpend zij voor vrijwilligersorganisaties.
In ieder geval alles bij elkaar meer dan genoeg input voor Rosalie en Mirjam om bij de Vrijwilligerscentrale verder mee aan de slag te gaan.
Cees van den Brink
Hoe gaan we om met duurzame vrijwillige inzet, wat kan eventueel anders?
Robin van de Vrijwilligerscentrale besprak met deze groep de vraag hoe vrijwillige inzet in de toekomst vorm moet krijgen. In een veranderende wereld waarbij het voor jongere generaties lang niet altijd vanzelfsprekend is om je langdurig in te zetten is het de vraag hoe je deze andere dynamiek als vrijwilligersorganisatie kunt faciliteren zodat je impact kan blijven maken. Elke organisatie is daar ook op z'n eigen manier mee bezig, maar de uitdaging is ook een gezamenlijk vraagstuk. Het waarderen van vrijwilligers om ze aan je organisatie of initiatief te binden blijft in ieder geval belangrijk. De jaarlijkse uitreiking van de vrijwilligerstrofee en het faciliteren van het platform VOAR spelen daar ook een rol bij.
Cees van den Brink
