In gesprek met Roline Schaink
Op 1 januari ben je begonnen als ambassadeur IZ, hoe bevalt het je tot nog toe?
Het is erg leuk om de wijk op een andere manier te leren kennen. Vanuit mijn rol bij Handjehelpen kwam ik met de huisbezoeken al vaak in de wijk. Nu ik ook als ambassadeur IZ de wijk in ga, kom ik weer allerlei andere organisaties en initiatieven tegen die ik nog niet kende. Ik vind het mooi om me onder te dompelen in de wijk en mensen te ontmoeten, ik merk dat ik daarmee mijn netwerk in de wijk snel vergroot.
Je werkt als regiocoördinator bij Handjehelpen. Is de ervaring in die rol nuttig in je nieuwe rol als ambassadeur?
Ja zeker. In mijn nieuwe rol krijg ik meer zicht op het netwerk in de wijk, daardoor vallen er allerlei puzzelstukjes op hun plek. Dat levert voor mezelf een nieuwe en andere blik op problemen op, waardoor ik ook breder leer kijken. Het koppelen van vrijwilligers aan bewoners en het verwijzen van formele partijen naar het informele netwerk zijn wel echt twee verschillende dingen. De overeenkomst tussen de twee rollen ligt voor mij in het verbinden, in het bij elkaar brengen van mensen, daar heb ik echt veel plezier in.
Wat was voor jou de reden om te reageren op de vacature voor ambassadeur IZ?
De vacature kwam eerder al eens eerder voorbij, toen was ik net begonnen bij Handjehelpen. Het ambassadeurschap klonk toen al tof, maar ik vond het op dat moment nog te vroeg om daar in te stappen. Door mijn ervaringen in het netwerk en de netwerkbijeenkomsten had ik al wel een goed gevoel bij het NIZU en ook beeld van wat de rol als ambassadeur inhoudt. Dus toen deze vacature opnieuw voorbijkwam, heb ik er nog eens goed over nagedacht. En kwam tot de conclusie dat dit een mooie nieuwe uitdaging voor mij zou zijn en een mogelijkheid om me breder voor de wijk in te kunnen zetten. Gelukkig reageerden ze bij Handjehelpen ook enthousiast, waardoor ik het ambassadeurschap nu ook goed kan combineren met mijn coördinatorschap.
Wat vind je leuk in het contact met samenwerkingspartners?
Doordat ik nu in mijn rol als ambassadeur met allerlei organisaties en initiatieven in de wijk in contact kom, krijg ik veel meer zicht op wat er in de wijk speelt. Door met iedereen in gesprek te gaan, kan ik vanuit een steeds breder perspectief naar vragen kijken en wordt het palet aan opties groter.
Ook merk ik dat organisaties en initiatieven elkaar inspireren en motiveren, dat levert een soort vliegwieleffect op. Het is heel gaaf om daar een rol in te spelen en om samen met anderen dingen te organiseren voor de wijk en de bewoners.
Je bent al langer actief in de informele zorg, wat is in jouw ogen de impact daarvan in de stad Utrecht?
Ik zie dat informele zorg eraan bijdraagt dat bewoners mee kunnen blijven doen in de samenleving. Contact met anderen – of dat nu via maatjesprojecten of activiteiten buiten de deur is – kan mensen helpen om zelf de regie over hun leven te voeren, dat draagt bij aan hun gevoel van eigenwaarde. Mensen ervaren dat ze niet alleen ‘object van hulpverlening’ zijn, maar dat hun eigen gedachten, wensen en dromen ertoe doen.
Wat maakt dat jij elke dag met plezier aan de slag gaat voor het NIZU en voor Handjehelpen?
Mensen bij elkaar brengen en nieuwe verbindingen maken, daar word ik helemaal blij van. In mijn rol als ambassadeur informele zorg denk ik graag mee hoe we bewoners kunnen laten meedoen in de samenleving op een manier die bij hen past. In mijn ogen is dat een belangrijke factor voor het vergroten van de kwaliteit van leven. En soms is er net even iets extra’s nodig, zoals een manier om bij een buurthuis te komen. Als ik bewoners en professionals in de wijk blij maak door ze een stapje verder te helpen, dan is mijn dag helemaal goed!
Welke wens heb je voor de wijk Noordoost en de bewoners van de wijk?
Eigenlijk hoop je voor de wijk dat je eigen rol als ambassadeur informele zorg op termijn overbodig wordt. Dat kan als het aanbod van informele zorg in en voor de wijk makkelijk en goed vindbaar is. Ik hoop dat formele partijen en bewoners zelf steeds beter de weg weten te vinden naar de informele zorg én andersom. Dat we met elkaar voor elkaar zorgen en naar elkaar omkijken.
In Noordoost zie ik actieve bewonersinitiatieven die het gemeenschapsgevoel en het netwerk in de wijk verder versterken. Aan die ontwikkeling lever ik graag een bijdrage, net zo lang als dat nodig is.
Beeld: Foto: V.M. Lansink, collectie Het Utrechts Archief, catalogusnummer